Het begin van ons borstvoedingsverhaal 
Ons borstvoedingsverhaal start op 2 september 2023 rond 22u00 na een vlotte thuisbevalling onder begeleiding van Babykriebels en 2 uur skin to skin gelegen hebben in onze zetel 🫶🏻 Tuur en ik moesten effe landen na onze geboorte (mijn geboorte als moeder en zijn geboorte op deze wereld), wat logisch is ook. Tuur ging niet direct zelf op zoek naar de borst dus hebben we hem even geholpen bij de breast crawl en heeft hij dus 2 uur na de geboorte zijn eerste melk gedronken 💛 Ik was zo fier en blij dat ons verhaal kon starten 🤱🏼 Ik had hier zoooo naar uitgekeken!
De dagen na de geboorte erna bestond ons leven uit voeden en slapen, voeden en slapen met elke dag een bezoek van de vroedvrouw (om te zien hoe zijn gewicht is). Tuur was na 3 dagen bijna 10% afgevallen. De vroedvrouw zei dat de kans bestond dat we hem moesten bijvoeren. Ik dacht ‘omg neeeee eh! Geen kunstvoeding eh!’ maar ze bedoelde dus met afgekolfde melk 😅 We hebben samen heel kort een beetje melk gekolfd om mij te tonen hoe dat moest voor in het geval dat, maar haar advies was duidelijk: aanleggen, aanleggen, aanleggen. Wekker zetten om de 2-3 uur, maar ik was banggemaakt dat ik mijn kind ging overvoeden als ik hem voor de minste gehuil ging aanleggen.
We hebben ook nagekeken hoe ik hem aanleg en die techniek ook verbeterd zodat hij meer melk binnenkrijgt.
Er was dan een nacht dat Tuur niet anders deed dan huilen. Huilen huilen huilen en ik zat telkens in mijn hoofd ‘ik mag hem niet aanleggen, ik ga hem overvoeden’. Ma mijn lichaam schreeuwde om hem en hij om mij. Dit was helemaal tegen mijn gevoel. Dus ik letterlijk ‘foert, ik doe het toch’. Nadat ik dat had losgelaten en op gevoel aanlegde was Tuur op 1 dag 300 gram bijgekomen en net over zijn geboorte gewicht! Ik was megablij! Ervoor twijfelde ik toch aan mezelf, aan mijn melk en aan mijn gevoel. Ik voelde mij falen, maar dit gaf mij echt een boost 
ik mocht echt vertrouwen op mijn gevoel net zoals tijdens de zwangerschap.
Toch bleef het voeden gevoelig. Tepels die moesten wennen dat ze dag en nacht gevraagd worden (dit heeft tot 3-4 maanden geduurd voor die gevoeligheid verdween) + ik zag ook letterlijk een streep op mijn tepelhof van zijn geheemelte/tandvlees. Tuur zette ontzettend veel kracht tijdens het aanhappen/drinken waardoor ik soms wel korte intense pijn voelde.
Exact 1 week na de geboorte hebben we een afspraak genomen bij de chiropractor en zijn tong, kaken, wangen en nek zaten helemaal vast. Ik voelde al zo’n verschil na de eerste behandeling! Als je dat weet, geen wonder dat ik het voeden soms heftig vond 
De dagen, weken en maanden erna voeden we verder. Om in slaap te vallen, als troost, als voeding, als verbindingsmoment, om tot rust te komen, wanneer één van ons het nodig had. Ook werden we verder opgevolgd door de vroedvrouw en chiropractor. Tuur bleef goed bijkomen en groeien 
Tuur (3 maanden oud) wil plots niet meer van mijn linkerborst drinken in Madonna houding. Alleen aan de rechterborst willen drinken. Wanneer ik probeerde om hem links te voeden ging hij helemaal over de rooie! Het enige wat hem tot rust bracht was de rechterborst. Dus ik hem daar volop aanleggen, af en toe is proberen links, maar hij wou maar niet. Soms bleef ik aandringen, maar dat was nooit een succes. Ik kolfde mijn linkerborst telkens als hij gedronken had aan de rechterborst. Ik moest niet bijvoeden, mijn rechterborst kon het goed aan. Tuur bleef goed bijkomen in gewicht dus ergens was er geen reden tot paniek.
Dit bleef aanslepen en ik was het kolven moe. Ik wou ook gewoon dat hij van mijn twee borsten dronk! In mijn ogen faalde de borstvoeding ook al kwam hij goed bij en dronk hij meer dan genoeg aan de rechterborst.
Soms lukte het wel om hem links te voeden door bijvoorbeeld op mijn rug te gaan liggen of rugby houding maar dit lukte nooit voor lang. Ik was zelfs aan het denken om vanaf nu enkel rechts te voeden en links zo te laten. Ik was echt zo wanhopig als ik er achteraf naar terug kijk 
Na 3 weken zijn wenaar de lactatiekundige geweest (ze had ook mijn zwangerschap en bevalling opgevolgd). Samen is gekeken en idd, links was een echte hel voor hem! Ik beelde het mij niet in 
Enkele houdingen geprobeerd en uiteindelijk bleek dat Tuur iedere borst weigerde wanneer hij in de madonna houding op zijn rechterzij lag. Andere houdingen: rugby enz geen probleem! Ofwel had hij die houding en borst gelinkt aan een negatieve ervaring of er zat ergens iets vast of beide. Enkele dagen de linkerborst niet aanbieden en kolven om de productie goed te houden.
Chiropractor en osteo afspraak gemaakt. Verder zijn we ook energetisch te werk gegaan want ik voelde mij heel machteloos en Tuur heel gefrustreerd.
Enkele dagen de linkerborst niet aangeboden. Erna heel kort en af en toe. Tuur niet geforceerd en hij begon stilletjes aan terug van de linkerborst te drinken. Ik was zo blij Ik kreeg weer een mega boost! De borstvoeding faalt niet
We zijn dan nagegaan wat dit gedrag uitgelokt kon hebben en we waren op restaurant geweest, maar het was daar zo druk en warm. Tuur was niet op zijn gemak dus heb ik hem veel proberen aanleggen, maar hij weigerde en ik ben toen blijven proberen. Hij had die situatie gelinkt aan die borst en de dag erna wou hij daar niet meer drinken 
Gelukkig opgelost met hele goede hulp en advies. Nu is Tuur 11 maanden en drink hij exclusief de borst (nog nooit een fles afgekolfde melk gekregen) Ik ben altijd bij hem dus heeft hij open tap om het zo te zeggen
Als ik drie dingen heb geleerd van de borstvoeding is dat dit echt een skil is die moet oefenen oefenen oefenen om die goed onder de knie te hebben, dat goede begeleiding onmisbaar is en dat doorzetten loont 
Ik heb genoten en blijf nog altijd genieten van elke voeding samen, ondanks dat het lijkt dat ik veel pijn gehad heb. Nu voel alleen maar verbondenheid en liefde, ik hou hier zo van 💛 Telkens als er een voeding gedaan is, dan kijk ik al uit naar de volgende (en ja ook die ‘s nachts) 🥰